Nederlands
English
Français
Deutsch
Italiano
Português
Español
De geschiedenis van de tas
Het is al eeuwen bekend dat een vrouw een tas nodig heeft. Is het niet voor al haar vele spullen dan is het wel omdat het bij haar outfit past.
Maar hoe is de tas uiteindelijk ontstaan?
In de late Middeleeuwen bestonden er een variatie aan tassen met een doel: je geld dragen. Deze werden zowel door vrouwen als mannen gebruikt. Omdat er in deze tijd nog geen binnenzakken bestonden was het praktisch om een tas te gebruiken. Vaak werden deze tassen hangend aan de gordel of riem gedragen. Natuurlijk waren er uitzonderingen, bijvoorbeeld een zak welke over de schouder heen werd geslagen. Deze werden gebruikt voor bijvoorbeeld de jacht.
Met de komst van de binnenzakken aan de eind 16e eeuw werd de tas niet meer populair onder de mannen. De tas werd het meeste door vrouwen gedragen. Omdat borduren rond deze tijd een bezigheid was voor vele vrouwen kwamen er veel geborduurde tasjes. Deze werden alleen gedragen door de vrouwen en niet meer door de mannen.
Naast het dagelijks gebruik van de tas waren er ook tassen voor speciale gelegenheden. Denk bijvoorbeeld aan huwelijksbeurs, speelbeurs, aalmoezenbeurs, reuktasje of nieuwjaarsgeschenk.
Van de 17e eeuw tot de 19e eeuw werd de tas door de vrouw ook onder de rok gedragen. Gezien de rokken van de vrouwen wijd waren was hier genoeg plaats voor. Deze tas werd een dijzak genoemd. De vrouw droeg een dijzak op de bovenste onderrok met een lint om haar middel. Via een split aan de zijkant van haar jurk of rok kon de vrouw bij haar dijzak. Rond deze tijd was in Nederland de beugeltas populair. Een beugeltas is een tas met een zilveren beugel en haak om aan de rokband te hangen.
In de loop van de 18e eeuw kreeg de Griekse en Romeinse Oudheid invloed op de mode. De wijde jurken verdwenen en de jurken werden sluik en de taille van de jurk werd hoger. De stoffen werden gemaakt van linnen of mousseline. Hierdoor kon er geen dijzakken meer onder een jurk. De vrouwelijke benodigdheden werden nu gedragen in de voorloper van de handtas, de reticule. Een reticule was vaak van textiel gemaakt en had altijd een ketting of koord waarmee je dat tas dicht kon trekken en gedragen kon worden.
De invloed van de kunst in het tijdperk Romantiek werd de dijzak weer populair. De rokken werden weer wijder en de dijzak werd weer gedragen De dijzak werd nu Chatalaine genoemd en was iets van vorm. Chatelaine werd geïnspireerd op de kasteelvrouw van het Middeleeuwse tijdperk. Deze droeg haar sleutels van het kasteel aan haar riem als symbool van haar functie. Een chatelaine was een riemhaak met daaraan losse kettingen. Aan een ketting droeg een vrouw voorwerpen zoals: een muntenzakje, sleutels, naaigereedschap, een horloge en zegels voor documenten.
Met het toename van reizen, dankzij de industriële revolutie, werd het assortiment van de tassen groter. De vrouw wilde al haar spullen in de trein mee kunnen nemen en hierdoor ontstond de handbagage en de voorloper van de handtas.
Rond de 20ste eeuw werden de eisen voor de tas praktischer maar ook sierlijker. Zo ontstonden er verschillende soorten hand -en schoudertassen. En zo had de vrouw voor elke gelegenheid een tas.
De handtas werd in de 20ste eeuw een mode item welke bij je outfit hoort en past!
